کد مطلب:33564 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105

خداوند در قرآن، حكمت را «خیر كثیر» خوانده است:

یوتی الحكمه من یشاء و من یوت الحكمه فقد اوتی خیرا كثیرا

(البقره، 269)

خداوند به هر كس كه بخواهد حكمت می بخشد و كسی كه صاحب حكمت شود، صاحب خیر كثیر شده است.

بنابر قول امام فخر رازی معنای «خیر كثیر» را هنگامی می توان بهتر دریافت كه آن را با «متاع قلیل»- كه وصف دنیاست- مقابل قرار دهیم. همه ی جهان به همراه تمام نعمتهایش «متاع قلیل» است. و در برابر آن خداوند حكمت را به وصف «خیر كثیر» ستوده است. این امر نشان می دهد كه در نگاه خداوند، حكمت تا چه پایه بر دنیا برتری دارد. در واقع حكمت از متاعهای دنیوی نیست، چرا كه اگر متاع دنیوی بود مشمول آن وصف «قلیل» می شد. حال آنكه خداوند حكمت را به وصف «كثیر» موصوف كرده است.